Prognostic value of Holter monitoring in congestive heart failure

Congestive heart failure (CHF) is an increasingly widespread, costly and deadly disease, frequently named as epidemics of the 21 century. Despite advancement in modern treatment, mortality rate in CHF patients remains high. Therefore, risk stratification in patients with CHF remains one of the major challenges of contemporary cardiology. Electrocardiographic parameters based on ambulatory Holter monitoring have been documented to be independent risk predictors of total mortality and progression of heart failure. Recent years brought an increased interest in evaluation of dynamic Holter-derived ECG markers reflecting changes in heart rate and ventricular repolarization behavior. It is widely accepted that structural changes reflecting myocardial substrate are better identified by means of imaging techniques, Holter monitoring on the other hand provides complementary information on myocardial vulnerability and autonomic nervous system. Therefore, combining the electrocardiographic stratification with assessment of myocardial substrate may provide the complex insight into interplay between factors contributing to death. The present article reviews the literature data on the prognostic role of various Holter-based ECG parameters, with special emphasis to dynamic ECG risk markers - heart rate variability, heart rate turbulence, repolarization dynamics and variability - in predicting mortality, as well as different modes of death in patients with CH

Index of T-wave variation as a predictor of sudden cardiac death in chronic heart failure patients with atrial fibrillation

Chronic heart failure (CHF) and atrial fibrillation (AF) are worldwide leading causes of morbidity and mortality in elders, a large part due to sudden cardiac deaths (SCD). The high irregularity of ventricular response in AF patients makes the use of standard SCD-risk markers inappropriate in this target population. The aim of this study was twofold: i) to propose a new index, suitable for AF patients, able to quantify ventricular repolarization changes; and ii) to evaluate its prognostic value in a CHF population with AF. Holter ECG recordings from 176 consecutive CHF patients with AF (22 SCD) were analyzed. The index of T-wave variation (ITV), quantifying the average T-wave changes in pairs of consecutive beats under stable rhythm conditions, was computed using a fully-automatic method. Survival analysis was performed considering SCD as an independent endpoint. ITVwas higher for SCD than non-SCD victims (median (Q1;Q3): 24.9 (14.4;85.4) μV vs 17.1 (11.3;28.2) μV, p=0.06). In a survival analysis where the threshold was set on the third quartile of ITVvalues, ITV(+) outcome was successfully associated to SCD (Hazard Ratio (CI):3.22 (1.36, 7.58)per μV, p=0.008). In conclusion, we show in this work that Ijy stratifies CHF patients with AF according to their risk of SCD, with larger ITVassociated to lower survival probability

Wpływ formuły korekcji na wyniki analizy QT w 24-godzinnym EKG metodą Holtera

Wstęp/cel: Korekcja odstępu QT jest złożonym problemem, wielokrotnie dyskutowanym i nadal nierozwiązanym. Celem naszej pracy była ocena wpływu formuły korekcji na wyniki analizy odstępu QT w rejestracji EKG metodą Holtera. Metody i materiały: U 73 pacjentów — 43 z kardiomiopatią przerostową, 19 ze zwężeniem zastawki aortalnej i 11 zdrowych — wybrano 3–4-godzinne fragmenty (godziny nocne 200–600) zapisu EKG metodą Holtera (pomiary QT metodą beat by beat), a następnie porównano wyniki QTc po zastosowaniu 3 formuł: Bazetta, Fridericia, Framingham. Wyniki: Wykazano, że choć średnie różnice pomiędzy QTc otrzymanymi za pomocą 3 formuł nie były duże, to jednak były istotne statystycznie. Zakres różnic zależał od częstości rytmu (r = 0,9). Tylko w przedziale częstości 55–67/min różnice wyników były nieznaczne. Przedstawione wyniki wskazują, że dla uzyskania wiarygodnych wartości QTc w 24-godzinnym EKG należy zawęzić przedział analizowanych częstości rytmu. Jeśli częstości rytmu serca w 24-h badaniu EKG były porównywalne, to rodzaj wybranej formuły nie wpływał istotnie na wyniki oceny statystycznej. Wnioski: Rodzaj zastosowanej formuły ma wpływ na wartości QTc mierzone metodą beat by beat w rejestracjach EKG metodą Holtera, jednakże w przedziale częstości rytmu 55–67/min rodzaj zastosowanej formuły ma nieznaczny wpływ na wartości QTc; poniżej 55/min, a zwłaszcza powyżej 67/min różnice wyników korekcji za pomocą formuły Bazetta, Fridericia i Framingham są znaczne. Rodzaj choroby podstawowej, przy zachowanych porównywalnych częstościach rytmu zatokowego, nie wpływa na ocenę statystyczną QTc, niezależnie od rodzaju zastosowanej formuły. Ocena czasu repolaryzacji w 24-godzinnych zapisach EKG w pełnym zakresie częstości rytmu wymaga zastosowania procedur analitycznych innych niż korekcja za pomocą jednej z formuł korekcji odstępu QT

Wpływ formuły korekcji na wyniki analizy QT w 24-godzinnym EKG metodą Holtera

Wstęp/cel: Korekcja odstępu QT jest złożonym problemem, wielokrotnie dyskutowanym i nadal nierozwiązanym. Celem naszej pracy była ocena wpływu formuły korekcji na wyniki analizy odstępu QT w rejestracji EKG metodą Holtera. Metody i materiały: U 73 pacjentów — 43 z kardiomiopatią przerostową, 19 ze zwężeniem zastawki aortalnej i 11 zdrowych — wybrano 3–4-godzinne fragmenty (godziny nocne 200–600) zapisu EKG metodą Holtera (pomiary QT metodą beat by beat), a następnie porównano wyniki QTc po zastosowaniu 3 formuł: Bazetta, Fridericia, Framingham. Wyniki: Wykazano, że choć średnie różnice pomiędzy QTc otrzymanymi za pomocą 3 formuł nie były duże, to jednak były istotne statystycznie. Zakres różnic zależał od częstości rytmu (r = 0,9). Tylko w przedziale częstości 55–67/min różnice wyników były nieznaczne. Przedstawione wyniki wskazują, że dla uzyskania wiarygodnych wartości QTc w 24-godzinnym EKG należy zawęzić przedział analizowanych częstości rytmu. Jeśli częstości rytmu serca w 24-h badaniu EKG były porównywalne, to rodzaj wybranej formuły nie wpływał istotnie na wyniki oceny statystycznej. Wnioski: Rodzaj zastosowanej formuły ma wpływ na wartości QTc mierzone metodą beat by beat w rejestracjach EKG metodą Holtera, jednakże w przedziale częstości rytmu 55–67/min rodzaj zastosowanej formuły ma nieznaczny wpływ na wartości QTc; poniżej 55/min, a zwłaszcza powyżej 67/min różnice wyników korekcji za pomocą formuły Bazetta, Fridericia i Framingham są znaczne. Rodzaj choroby podstawowej, przy zachowanych porównywalnych częstościach rytmu zatokowego, nie wpływa na ocenę statystyczną QTc, niezależnie od rodzaju zastosowanej formuły. Ocena czasu repolaryzacji w 24-godzinnych zapisach EKG w pełnym zakresie częstości rytmu wymaga zastosowania procedur analitycznych innych niż korekcja za pomocą jednej z formuł korekcji odstępu QT

Sudden cardiac death

La mort sobtada representa un problema clínic per resoldre que succeeix amb molta freqüència. En un elevat percentatge de casos, l'origen es cardíac. La mort sobtada d'origen cardíac es la conseqüència final de múltiplesmecanismes fisiopatològics possibles, que promouen un substrat arritmogènic de manera aguda o crònica. El desenvolupament d'un o múltiples factors desencadenants pot interactuar amb el substrat arritmogènic i facilitar l'arítmia final amb característiques letals. A pesar de que l'estratificació de risc de les poblacions es factible, la prevenció delsmecanismes desencadenants i promotors de malalties es la mesura més necessària i correcta. El tractament amb el cardioversor-desfibril.lador implantable (ICD) és el més segur per la gran majoria de persones en les que s'ha pogut interrompre la mort sobtada cardíaca. Només en un petit subgrup de pacients molt seleccionats, la teràpia amb fàrmacs, l'ablació transcateter, la cirurgia antitaquicàrdica o el trasplantament de cor poden ésser considerades com el tractament electiu. La decisió del millor tractament per cada pacient cal considerar-la de forma individualitzada, tenint en compte les seves característiques, el tipus d'arítmia que ha sofert el pacient i la pròpia experiència de cada hospital en un tècnica determinada.Sudden death is a frequent event whose causes may not be anticipated, but often has a cardiac origin. Sudden cardiac death is the final consequence of many pathophysiological mechanisms which have caused acute or chronic arrhythmogenic disease. Single or multifactorial triggering factors may interact with the arrhythmogenic substrate to lead to lethal arrhythmias. Stratifying populations according to risk is feasible, but the immediate priority is prevention of triggering and disease-promoting factors. ICD therapy is the best treatment for most survivors of sudden cardiac death. Drug therapy, catheter ablation, antitachycardia surgery or heart transplant are only first-choice treatments for very few patients. Choosing the best therapy is an individual decision based on the patient's clinical picture, the type of arrhythmia seen and hospital experience in the various technique

Second-Degree Interatrial Block in Hemodialysis Patients

Interatrial conduction delays manifest as a prolonged P-wave duration on surface ECG and the term interatrial block (IAB) has been coined. They are usually fixed, but cases of intermittent IAB have been described, suggesting functional conduction block at the Bachmann bundle region. We report 2 cases of patients on chronic hemodialysis therapy presenting with intermittent IAB

Low Atrial Fibrillatory Rate Is Associated with Poor Outcome in Patients with Mild to Moderate Heart Failure.

BACKGROUND: -Atrial fibrillatory rate (AFR) is a measure of atrial remodeling caused by atrial fibrillation (AF) and its acceleration negatively affects outcome of interventions for persistent AF. However, the prognostic value of AFR in patients with CHF has not been studied. We sought to evaluate whether AFR can predict outcome in patients with mild to moderate (NYHA II-III) congestive heart failure (CHF). METHODS AND RESULTS: -High-resolution 20-min long Holter ECGs obtained from 169 CHF patients with AF at enrollment were analyzed. AFR was estimated using spatiotemporal QRST cancellation and time-frequency analysis. The patients were followed for a median of 44 months with primary endpoint defined as total mortality and secondary endpoints as sudden death and heart failure death. Atrial signal quality was sufficient for AFR estimation in 142 patients (mean age 69±11 years, 101 male). Of those, 48 patients died during follow-up, including 18 due to CHF progression. Mean AFR was 390±60 fpm and decreased with age (r=-0.3, p<0.001). Patients with AFR≤371 fpm (lower tertile) had 44% 3-year mortality as compared to 26% with higher AFR. Lower AFR was an independent predictor of all cause mortality (HR=1.99, 95% CI=1.09-3.63, p=0.025) and CHF death (HR=3.74, 95% CI=1.38-10.14, p=0.010) after adjustment for significant clinical covariates in multivariable Cox analysis. CONCLUSIONS: -In CHF patients with AF, reduced AFR assessed using non-invasive approach is associated with increased risk of death due to heart failure progression and may be considered as a predictor of outcome